Οι εκκεντρικοί: 12 ιδιοφυΐες και οι περίεργες!!! συνήθειές τους – Μέρος πρώτο

Στους περισσότερους μάλιστα η ίδια τους η παραξενιά τους στοίχισε ακόμη και τη ζωή. Μη νομίζετε όμως ότι η ιδιοτροπία είναι ένα σύγχρονο φαινόμενο. Από αρχαιοτάτων χρόνων οι ιδιοφυείς ήταν και αρκετά περίεργοι.

1. O Πυθαγόρας μισούσε τα κουκιά, ο Δημοσθένης κρυβόταν στη γη!

Και ξεκινάμε με τον Πυθαγόρα, τον κατεξοχήν θεμελιωτή της μαθηματικής επιστήμης, ο οποίος μισούσε… τα κουκιά!
Αναφορές επισημαίνουν ότι θεωρείται «ο πατέρας της χορτοφαγίας». Παρά το γεγονός ότι προωθούσε μια διατροφή χωρίς κρέας, μισούσε τα κουκιά. Αρνιόταν να τα φάει, ενώ απαγόρευε στους ακόλουθους του όχι μόνο να τα φάνε, αλλά να μην τα δούν ούτε ζωγραφιστά.
Όσο για τον αρχαίο ημών Δημοσθένη, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, ο δεινός ρήτορας κρυβόταν σε κρυψώνες κάτω από τη γη για αρκετό καιρό. Πρόβαρε τους λόγους του με πέτρες στο στόμα του, ενώ συχνά ξύριζε όλο το κεφάλι του έτσι ώστε να αποτρέψει τον εαυτό του από το να εμφανιστεί μπροστά στο κοινό πριν να είναι έτοιμος.

2. Ο ψυχαναγκαστκός Ντίκενς: Χτενιζόταν 100 (και πλέον) φορές τη μέρα

Ένας από τους σπουδαιότερους κοινωνικούς μεταρρυθμιστές του Βικτωριανού Λονδίνου ήταν ένας εκπληκτικά ευφάνταστος συγγραφέας, αλλά ήταν και λιγάκι εμμονικός. Άνθρωπος που τον είχε ζήσει από κοντά ανέφερε ότι είχε «κόλλημα με τα μαλλιά του. Δεν ήθελε να του πετάει ούτε μία τρίχα.
Γι’ αυτό είχε σε πολύ κοντινή απόσταση μία χτένα και μόλις η τριχούλα πετούσε έτρεχε να την ισιώσει. Αποτέλεσμα; Να χτενίζεται εκατοντάδες φορές μέσα στην ημέρα.
Δεν ήταν ωστόσο η μόνη του… μανία. Ήταν εμμονικός και στις απαιτήσεις του για την διευθέτηση της μελέτης του. Ειδικοί που ανέλυσαν τη ζωή του και το έργο του Ντίκενς διέκριναν μία ελαφράς μορφής ψυχαναγκαστική διαταραχή, ακόμη και επιληψία. Είχε όμως και ένα δημιουργικό μυστικό: Περπατούσε ενώ σκεφτόταν τα κείμενά του και τα υπαγόρευε σε έναν βοηθό που έγραφε αντί για εκείνον. Μερικές φορές «δούλευαν» μία πρόταση δεκάδες φορές, αντικαθιστώντας λέξεις και αλλάζοντας τη σειρά τους προτού συνεχίσουν.
 

3. Τόμας Έντισον: Η δοκιμασία της σούπας και η άρνηση του ύπνου

Την ίδια πρακτική με τον Τόμας Έντισον εφάρμοζε και ο σπουδαίος αναγεννησιακός καλλιτέχνης, Λεονάρντο Ντα Βίντσι

Οι επιστημονικοί συνεργάτες του Τόμας Έντισον έπρεπε να περάσουν μία σκληρή διαδικασία συνέντευξης, η οποία περιελάμβανε το εξής παράδοξο: να φάνε ένα μπολ σούπα κάτω από τα μάτια του διάσημου εφευρέτη. Ο έλεγχος της σούπας του Έντισον έδειχνε αν οι πιθανοί υπάλληλοί του εβαζαν καρυκεύματα πριν τη δοκιμάσουν.
Εάν, λόγου χάρη, πρόσθεταν αλάτι στη σούπα που ακόμη δεν είχαν δοκιμάσει, τότε τους απέρριπτε με τη μία. Τώρα θα σκεφτείτε πού αποσκοπούσε αυτή η δοκιμασία. Ο Έντισον με αυτήν την πρακτική ήθελε να απορρίψει αυτούς που ξεκινούσαν με πολλές αξιώσεις. Η δεύτερη παραξενιά του ιδιοφυούς επιστήμονα ήταν ότι απέφευγε φυσικές ανάγκες του ανθρώπου, όπως ο… ύπνος!
Ειδικότερα, είχε υιοθετήσει έναν πολυφασικό κύκλο ύπνου, ήτοι η μέθοδος ενός υπνάκου που δε κοιμόμαστε ένα συνεχόμενο, μεγάλο χρονικό διάστημα αλλά, συνήθως έξι μικρότερα κατά τη διάρκεια του 24ώρου. Είναι μια μέθοδος που ενώ κοιμόμαστε ελάχιστα, αισθανόμαστε πιο αναζοωγωνιμένοι και σε καλύτερη κατάσταση εγρήγορσης. Είναι μία ελκυστική επιλογή για αυτούς που θέλουν να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους, αν και τα πειράματα πάνω στον πολυφασικό ύπνο δεν έχουν δώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
 

4. Ο Στίβεν Κινγκ βγάζει… σπυριά με τα επιρρήματα

Τα επιρρήματα μοιάζουν με αγριοραδίκια που καταστρέφουν το γκαζόν σας

Οι συγγραφείς και οι καθηγητές είναι γνωστοί για τη θρησκευτική τους προσήλωση στα σημεία στίξης και στα μέρη του λόγου, που φτάνουν στα όρια του… «ναζί της γραμματικής» για ένα κόμμα ή μία άνω τελεία.
Ένας από αυτούς είναι και ο Στίβεν Κινγκ, ο οποίος είχε ορισμένες «σφιχτές» απόψεις σχετικά με τη γραμματική, κάτι του τύπου κείμενο 2.000 λέξων χωρίς επιρρήματα κάθε μέρα. Στο βιβλίο του «Περί συγγραφής, ο Κινγκ επισημαίνει: «Πιστεύω ότι ο δρόμος για την Κόλαση είναι στρωμένος με… επιρρήματα και θα το φωνάζω από παντού».
Ο Στίβεν Κινγκ είναι δημιουργός μίας ισχυρής συγγραφής χωρίς να υπάρχει πουθενά επίρρημα. Όπως ισχυρίζεται ο συγγραφέας τα επιρρήματα κλέβουν τις λεπτομέρειες και την ιδιαιτερότητα της υπόλοιπης πρότασης. Παρά την περιέργειά του αυτή ο Στίβεν Κινγκ συγκαταλέγεται στους πολυγραφότερους σύγχρονους συγγραφείς και τα βιβλία του δεν λείπουν από τη λίστα των best seller των New York Times. Βιβλία του έχουν μεταφερθεί και στον κινηματογράφο, με γνωστότερα τη «Λάμψη» και «Το Αυτό».
 

5. Νικόλας Τέσλα: Δεν «χώνευε» τις χοντρές και τα μαργαριτάρια

Εάν δεν υπήρχε ο Νικολάς Τέσλα, η αντίληψή μας για τον ηλεκτρισμό θα ήταν πολλά χρόνια πίσω από αυτό που απολαμβάνουμε τώρα. Ο σπουδαίος Σέρβος φυσικός είχε κατοχυρώσει πάνω από 300 πατέντες για εφευρέσεις όπως οι ηλεκτρομαγνήτες, το ράδιο και τον κινητήρα εναλλασσόμενου ρεύματος. Αλλά εν αντιθέσει με τον Αϊνστάιν, ο Τέσλα δεν άρχισε τόσο αλλοπρόσαλα την καριέρα του. Άρχισε να ξεφεύγει σε λίγο μεγαλύτερη ηλικία.
Ο Νικολάς Τέσλα ξεκινούσε καθημερινά τη δουλειά του στις 3 τα ξημερώματα και τελείωνε στις 11 το βράδυ. Αυτή η συνήθεια του προκάλεσε διανοητική κατάρρευση σε ηλικία μόλις 25 ετών. Έσφιξε τα δόντια και συνέχισε το ίδιο… βιολί και σε μεγαλύτερη ηλικία, δουλεύοντας έως τα 38 του χωρίς διακοπή στο αυστηρό του χρονοδιάγραμμα.

Στην πόρτα του δωματίου του έβαζε πάντα την επιγραφή «ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΕΙΤΕ, ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ».

Ήταν άγαμος και -έτσι εξηγείται- τα πήγαινε καλά μόνο με… τα περιστέρια. Επίσης είχε δύο τρομερές απέχθειες: τις υπέρβαρες γυναίκες και τα κοσμήματα παντός είδους, με ιδιαίτερη αντιπάθεια στα μαργαριτάρια.  Ακόμη και ο θάνατός του είχε μία δόση… παράξενου. Πέθανε στις 7 Ιανουαρίου του 1943 αλλά τον βρήκαν νεκρό δυο μέρες μετά γιατί είχε κρεμάσει, όπως έκανε πάντα, στην πόρτα του δωματίου του την επιγραφή «Μην ενοχλείτε, εργάζομαι».
 

6. Νόμπελ Παραξενιάς στον «θείο Άλμπερτ»

Αλβέρτος Αϊνστάιν: Δεν ήταν μόνο μία ιδιοφυία. Ήταν ένας νέος άνδρας που μιλούσε αργά και που ως παιδί είχε καθυστερήσει να μιλήσει κάνοντας τους γονείς του και τους γιατρούς να ανησυχούν. Σε συνδυασμό με μία επίμονη και ανεπτυγμένη απόρριψη της αρχής, ο Αϊνστάιν έλεγε ότι η αργή του ανάπτυξη του έδωσε περισσότερες ευκαιρίες να παρατηρήσει βασικά στοιχεία, όπως ο χώρος και ο χρόνος.
Αυτή η αίσθηση του να αναρωτιέται τον έκαναν να θέσει ακόμη πιο περίεργα ερωτήσματα, τα οποία τον οδήγησαν στην διατύπωση της επαναστατικής του θεωρίας της σχετικότητας. Παρόλα αυτά, αν και ιδιοφυΐα, δεν κατάφερε να απαλλαγεί από τα αλλόκοτα χούγια του. Και ήταν και πολλά.
Ένας οδηγός του θυμήθηκε ότι μία μέρα ο Αϊνστάιν άρπαξε από το έδαφος μία ακρίδα και την έφαγε. Του άρεσε επίσης να παίζει βιολί παρόλο που δεν ήξερε γρυ. Δεν έπαιζε γνωστά κομμάτια αλλά ό,τι του κατέβαινε στο κεφάλι.

Δεν είμαι τίγρης έλεγε και ζητούσε το κρέας του να είναι πολύ καλά ψημένο

Όσο για το μαλλί του τρελού με το οποίο τον γνωρίσαμε όλοι προέκυψε από… τσιγκουνιά. Ο Αϊνστάιν δεν ήθελε να δώσει λεφτά στον μπαρμπέρη. Η δεύτερη σύζυγός του, Ελσα Λόβενταλ, η οποία ήταν και ξαδέλφη του, προσπάθησε εις μάτην να τον πείσει να κουρευτεί.
Ο Αϊνστάιν όμως ήταν περίεργος και στο φαγητό. Λάτρευε τα αυγά και καθημερινά έτρωγε δύο τηγανιτά για πρωινό. Αυτό που δεν μπορούσε να φάει ήταν μπριζόλα που δεν είχε ψηθεί καλά. Μία άλλη συνήθειά του ήταν να κυκλοφορεί γυμνός στο σπίτι. Και δεν εννούμε όταν ήταν μόνος. Μία μέρα, όπως ανέφερε οικονόμος του, εμφανίστηκε γυμνός μια ημέρα που είχε πάει να δουλέψει γι’αυτόν μια 21χρονη κοπέλα!
Αν θεσπιζόταν Νόμπελ Παραξενιάς, το είχε άνετα στο τσεπάκι του…
 
Σε επόμενο άρθρο η συνέχεια ………
 
Πηγή: www.newsonly.gr