Μέταλλα

Μέταλλα

Τα μέταλλα είναι ουσίες που έχουν τρία βασικά κοινά στοιχεία.

Πρώτον, είναι καλοί αγωγοί της θερμότητας και του ηλεκτρικού ρεύματος.

Δεύτερον, τα μέταλλα μπορούν επίσης να διαμορφωθούν. Μερικά σφυρηλατούνται σε επίπεδα φύλλα ή μπορούν να τραβηχτούν σε καλώδια.

Τρίτον, τα μέταλλα είναι συχνά γυαλιστερά – έχουν αυτό που λέμε μεταλλική λάμψη π.χ. ο άργυρος (ασήμι).

Ορισμένα μέταλλα, όπως ο χρυσός ή ο σίδηρος, είναι στοιχεία που βρίσκονται στη Γη. Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο μέρος του περιοδικού πίνακα αποτελείται από μέταλλα. Αυτά τα μέταλλα βρίσκονται συχνά στο φλοιό της Γης. Πρέπει να εξορυχθούν και να υποβληθούν σε επεξεργασία πριν χρησιμοποιηθούν.

Άλλα μέταλλα είναι κράματα — μεταλλικά στοιχεία σε συνδυασμό με άλλα στοιχεία. Τα νομίσματα του ευρώ είναι κράματα. Ο σίδηρος σε συνδυασμό με τον άνθρακα παράγει το κράμα που ονομάζεται χάλυβας (ατσάλι).

Ορισμένες χημικές ενώσεις – μόρια κατασκευασμένα από διαφορετικά στοιχεία – έχουν επίσης μεταλλικά χαρακτηριστικά. Μπορεί να είναι κατασκευασμένα από μη μεταλλικά στοιχεία όπως θείο και άζωτο. Αλλά στη σωστή διαμόρφωση, τα μόρια μεταφέρουν θερμότητα και ηλεκτρισμό, μπορούν να διαμορφωθούν και είναι ακόμη και γυαλιστερά. Αυτά ονομάζονται μοριακά μέταλλα.

Τα μέταλλα είναι παντού. Βρίσκονται στους υπολογιστές και τα αυτοκίνητά μας. Διοχετεύουν ηλεκτρισμό στα σπίτια μας. Τα μέταλλα σε κατσαρόλες και τηγάνια μεταφέρουν τη θερμότητα για να μαγειρέψουν το φαγητό. Και ορισμένα μεταλλικά στοιχεία – όπως το νάτριο, το ασβέστιο και ο σίδηρος – βρίσκονται ακόμη και στο σώμα μας, όπου παίζουν σημαντικό ρόλο στην υγεία μας.

Λεξιλόγιο

άζωτο: Ένα άχρωμο, άοσμο και αδρανές αέριο στοιχείο που σχηματίζει περίπου το 78% της ατμόσφαιρας της Γης. Το επιστημονικό του σύμβολο είναι το Ν. Το άζωτο απελευθερώνεται με τη μορφή οξειδίων του αζώτου καθώς καίγονται τα ορυκτά καύσιμα. Έρχεται σε δύο σταθερές μορφές. Και οι δύο έχουν 14 πρωτόνια στον πυρήνα. Αλλά η μια μορφή έχει 14 νετρόνια σε αυτόν τον πυρήνα, ενώ η άλλη έχει 15. Για αυτή τη διαφορά, είναι γνωστά, αντίστοιχα, ως άζωτο-14 και άζωτο-15 (ή 14 N και 15 N).

άνθρακας: Ένα χημικό στοιχείο που αποτελεί τη φυσική βάση όλης της ζωής στη Γη. Ο άνθρακας υπάρχει ελεύθερα ως γραφίτης και διαμάντι. Αποτελεί σημαντικό μέρος του άνθρακα, του ασβεστόλιθου και του πετρελαίου. Φτιάχνει δεσμούς με άλλα άτομα άνθρακα (ανθρακικές αλυσίδες), έτσι σχηματίζει έναν τεράστιο αριθμό μορίων που είναι σημαντικά στη χημεία, τη βιολογία αλλά και το εμπόριο.

ασβέστιο: Χημικό στοιχείο, μέταλλο κοινό σε ορυκτά του φλοιού της Γης και στο θαλασσινό αλάτι. Βρίσκεται επίσης στα ορυκτά των οστών και στα δόντια και μπορεί να παίξει ρόλο στην κίνηση ορισμένων ουσιών μέσα και έξω από τα κύτταρα.

ένωση: Μια ένωση είναι μια ουσία που σχηματίζεται όταν δύο ή περισσότερα χημικά στοιχεία ενώνονται (δεσμεύονται) σε σταθερές αναλογίες. Για παράδειγμα, το νερό είναι μια ένωση που αποτελείται από δύο άτομα υδρογόνου συνδεδεμένα με ένα άτομο οξυγόνου. Το χημικό του σύμβολο είναι H₂O.

ηλεκτρισμός: Μια ροή φορτίου, συνήθως από την κίνηση αρνητικά φορτισμένων σωματιδίων, που ονομάζονται ηλεκτρόνια.

θείο: Χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό δεκαέξι. Το θείο, ένα από τα πιο κοινά στοιχεία στο σύμπαν, είναι απαραίτητο στοιχείο για τη ζωή. Επειδή το θείο και οι ενώσεις του μπορούν να αποθηκεύσουν πολλή ενέργεια, υπάρχει στα λιπάσματα και σε πολλές βιομηχανικές χημικές ουσίες.

κράμα: μείγμα μετάλλου και ενός ή περισσότερων στοιχείων (μεταλλικών ή μη) στο οποίο τα επιμέρους στοιχεία αναμειγνύονται επιμελώς σε μικροσκοπικό επίπεδο.

μέταλλο: Κάτι που άγει καλά τον ηλεκτρισμό, τείνει να είναι γυαλιστερό (ανακλαστικό) και είναι εύπλαστο (που σημαίνει ότι μπορεί να αναδιαμορφωθεί με θερμότητα και όχι υπερβολική δύναμη ή πίεση).

μόριο: Μια ηλεκτρικά ουδέτερη ομάδα ατόμων που αντιπροσωπεύει τη μικρότερη δυνατή ποσότητα μιας χημικής ένωσης. Τα μόρια μπορούν να κατασκευαστούν από απλούς τύπους ατόμων ή διαφορετικών τύπων. Για παράδειγμα, το οξυγόνο στον αέρα αποτελείται από δύο άτομα οξυγόνου (O₂ ), αλλά το νερό αποτελείται από δύο άτομα υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου (H₂ O).

νάτριο: Ένα μαλακό, ασημί μεταλλικό στοιχείο που αλληλεπιδρά εκρηκτικά όταν προστεθεί στο νερό. Είναι επίσης ένα βασικό δομικό στοιχείο του επιτραπέζιου αλατιού (ένα μόριο του οποίου αποτελείται από ένα άτομο νατρίου και ένα άτομο χλωρίου: NaCl). Βρίσκεται επίσης στο θαλασσινό αλάτι.

πρωτεΐνη: Μια ένωση που αποτελείται από μία ή περισσότερες μακριές αλυσίδες αμινοξέων. Οι πρωτεΐνες είναι απαραίτητο μέρος όλων των ζωντανών οργανισμών. Αποτελούν τη βάση των ζωντανών κυττάρων, των μυών και των ιστών, κάνουν επίσης τη δουλειά μέσα στα κύτταρα. Μεταξύ των πιο γνωστών, αυτόνομων πρωτεϊνών είναι η αιμοσφαιρίνη (στο αίμα) και τα αντισώματα (επίσης στο αίμα) που προσπαθούν να καταπολεμήσουν τις λοιμώξεις. Τα φάρμακα συχνά δρουν κολλώντας πάνω σε πρωτεΐνες.

φλοιός:
(στη γεωλογία) η εξώτατη επιφάνεια της Γης, συνήθως κατασκευασμένη από πυκνό, συμπαγή βράχο

(στην πλανητική επιστήμη) η πιο εξωτερική επιφάνεια βραχωδών πλανητών, νάνων πλανητών και φεγγαριών.

χαλκός: Μεταλλικό χημικό στοιχείο της ίδιας οικογένειας με τον άργυρο (ασήμι) και τον χρυσό. Επειδή είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού, χρησιμοποιείται ευρέως σε ηλεκτρονικές συσκευές.

χημική: Ουσία που σχηματίζεται από δύο ή περισσότερα άτομα που ενώνουν (δεσμεύουν) σε σταθερή αναλογία και δομή. Για παράδειγμα, το νερό είναι μια χημική ουσία που παράγεται όταν δύο άτομα υδρογόνου συνδέονται με ένα άτομο οξυγόνου. Ο χημικός του τύπος είναι H₂ O.

στοιχείο: Ένα δομικό στοιχείο κάποιας μεγαλύτερης κατασκευής.
(στη χημεία) Καθεμία από περισσότερες από εκατό ουσίες για τις οποίες η μικρότερη μονάδα καθεμίας είναι ένα μόνο άτομο. Παραδείγματα περιλαμβάνουν υδρογόνο, οξυγόνο, άνθρακα, λίθιο και ουράνιο.